واردات (به انگلیسی: Import) به خرید کالایی که در کشور خارجی مبدا ساخته یا تولید شده و از راه تجاری به قلمرو گمرکی کشور مقصد وارد گردد، گفته می‌شود. معمولاً چون تهیه بعضی کالاها برای برخی کشورها امکان‌پذیر نبوده یا از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نمی‌باشد، لذا با استفاده از واردات آن کالا نیازمندی خود را تأمین می‌کنند.
غالب کشورها در برابر واردات، کالاهایی را که در داخل تهیه می‌کنند به کشورهای دیگر نیز صادر می‌نمایند، و سعی می‌کنند میان واردات و صادرات، تعادل مناسبی برقرار نمایند و کوشش بر این است صادراتشان بر وارداتشان فزونی گیرد. به‌طور کلی اقتصاد سالم و معقول آن است که صادرات بر واردات فزونی داشته باشد.
در بازرگانی خارجی پنج نوع واردات داریم که عبارتند از:
واردات قطعی بر اساس شیوه پرداخت قیمت کالا، دارای روش‌های متعدد و مختلفی می‌باشد که اهم آن عبارتند از :
ورود موقت، رویه گمرکی است که بر اساس آن کالاهای معینی می‌تواند تحت شرایطی به‌طور موقت به قلمرو گمرکی وارد شود. این کالاها باید ظرف مهلت معینی که گمرک ایران تعیین می‌نماید بدون اینکه تغییری در آن ایجاد شود خارج گردد. تغییرات ناشی از استهلاک از این حکم مستثنا است.
کالاهایی هستند که وارد کشور شده و بنا به دلایلی به خارج از کشور برگردانده می‌شوند. کالاهای مرجوعی در اصل جزء واردات غیرقطعی و موقت نیز طبقه‌بندی می‌شوند.
بسته‌های کالای مرجوعی یا درب محفظه بار وسیله نقلیه آن‌که در گمرک‌های داخلی اظهار می‌شود پلمب‌شده و با پروانه که به یک نسخه اظهارنامه الصاق می‌شود در اختیار صاحب کالا گذارده می‌شود و یک نسخه از اظهارنامه مربوط بلافاصله و به صورت مستقیم به‌عنوان گمرک مرزی که کالا ازآنجا خارج خواهد شد ارسال و نسخه سوم بایگانی می‌شود.
هرگاه صاحب کالای مرجوعی تا یک ماه پس از پایان مهلت داده شده نسخه گواهی‌شده اظهارنامه را به گمرک صادرکننده پروانه مرجوعی برای ابطال تضمین تحویل ننماید گمرک مذکور مراتب را از گمرک مرز خروجی استعلام و اگر معلوم شود کالای مرجوعی به آن گمرک تحویل نشده (به‌جز موارد غیرعمدی) حسب مورد نسبت به وصول و واریز تضمین و یا اجرای مقررات قاچاق اقدام خواهد نمود.
عبارت است از کالای گمرک نشده که از گمرک خانه مجاز به گمرک خانه دیگری حمل‌و نقل شود. مثلاً حمل کالا از یک گمرک مرزی به گمرک تهران .برای مثال: ماشین‌های وارداتی از بندرعباس به سمت گمرک شهریار برای ترخیص کالا ارجاع می‌شود.
ترانزیت خارجی عبارت است از ورود کالای خارجی به منظور عبور از خاک یک کشور از یک نقطه مرزی کشور و خروج از نقطه مرزی دیگر. این نوع کالاها جزء واردات و صادرات قطعی محسوب نمی‌شوند. مثلاً کالایی از مرز ایران با تاجیکستان واردشده و در مرزهای دریایی ایران روی کشتی بارگیری شود و به کشور ثالث صادر شود.
کالایی که تحت عنوان ترانزیت از کشور عبور مى‌کند جزء واردات و صادرات قطعى محسوب نبوده و از پرداخت حقوق گمرکى و سود بازرگانى و عوارض معاف است لیکن مشمول پرداخت هزینه‌هاى گمرکى ذکرشده است و تابع مقررات این مبحث خواهد بود مگر اینکه در قراردادهاى ترانزیتى دولت با کشورهاى دیگر و یا قراردادهاى صورت کالاى ترانزیتى تابع همان مقرراتى خواهد بود که در قراردادهاى مربوط تعیین‌شده است.
وسایل نقلیه که بدون بار و مسافر وارد و براى ترانزیت اظهار شود از هر حیث تابع مقررات و شرایط ترانزیت کالا است و همچنین وسایط نقلیه حامل کالا ترانزیتى که با محموله خود از یک نقطه وارد و از نقطه دیگر با محموله خود خارج مى‌شود. براى این نوع وسایط نقلیه باید اظهارنامه ترانزیت جداگانه تسلیم و پروانه ترانزیت جداگانه تحصیل شود.
EXW مخفف Ex Works): تحویل کالا در نقطه عزیمت در مبدأ ((محل کار).
FCA مخفف Free Carrier): تحویل کالا به حمل کننده در مبدأ ((تحویل کالا داخل کامیون، ریل و هواپیما). با توجه به اینکه محل تحویل کشور خریدار باشد، بارگیری با خریدار است و نقطه ریسک می‌باشد. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل و بیمه با خریدار (نه الزاما).
FAS مخفف اصطلاح Free Alongside Ship): تحویل کالا در کنار کشتی در مبدأ(. محل خاتمه ریسک فروشنده کنار کشتی در بندر است. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل و بیمه و بازرسی با خریدار است.
FOB مخفف اصطلاح Free On Board): تحویل کالا در عرشه کشتی در مبدأ(. فروشنده وقتی کالا را از روی عرشه کشتی عبور داد ریسک خود را خاتمه داده‌است. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل از بندر تحویل و بیمه و بازرسی با خریدار است.
CFR مخفف اصطلاح Cost and Freight): ارزش و کرایه حمل تا مقصد (C&F سابق است ولی مخصوص حمل دریایی کالا وقتی از روی کشتی بارگیری می‌شود. مسئولیت فروشنده خاتمه می‌یابد هزینه بیمه با خریدار است. هزینه حمل با فروشنده‌است عقد قرارداد بیمه با خریدار است و عقد قرارداد حمل با فروشنده .
CIF مخفف اصطلاح Cost, Insurance and Freight): ارزش، بیمه و کرایه حمل تا مقصد(. مخصوص حمل دریایی می‌باشد. کالا وقتی از روی عرشه کشتی بارگیری می‌شود مسئولیت فروشنده خاتمه میابد. هزینه حمل و بیمه با فروشنده‌است. عقد قرارداد حمل و بیمه با فروشنده‌است.
CPT مخفف اصطلاح Carriage Paid To): تحویل با پرداخت کرایه حمل تا مقصد(. حمل مرکب ولی بیشتر برای طرق زمینی یا هوایی استفاده می‌شود. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را تحویل اولین حمل کننده می‌دهد خاتمه می‌یابد. هزینه حمل با فروشنده تا نقطه معین طبق قرارداد هزینه بیمه خریدار عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.
CIP مخفف اصطلاح Carriage and Insurance Paid to): تحویل با پرداخت کرایه حمل و بیمه تا مقصد (. روش حمل مرکب می‌باشد. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را به نقطه توافق شده می‌رساند خاتمه می‌یابد. هزینه بیمه و حمل با فروشنده‌است. عقد قرارداد بیمه و حمل با فروشنده‌است عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.
DAF مخفف اصطلاح (Delivered at Frontier): تحویل در مرز (مرز تعیین شده).
DES مخفف اصطلاح (Delivered Ex Ship): تحویل در عرشه کشتی (در مقصد).
DEQ مخفف اصطلاح (Delivered Ex Quay): تحویل در اسکله (در مقصد).
DDU مخفف اصطلاح (Delivered Duty Unpaid): تحویل در مقصد بدون پرداخت حقوق و عوارض گمرکی.
DDP مخفف اصطلاح (Delivered Duty Paid): تحویل در مقصد با پرداخت حقوق و عوارض گمرکی.
لینک کوتاه:
